De schatten van de keizer
Ooit had China geen president maar een keizer. De eerste keizer van China heette Qin Shi Huangdi (Tsjin Sjuh Gwangdie). Hij leefde van 221 tot 214 voor Christus.
Zoals elke keizer verzamelde ook deze keizer Qin heel veel schatten. Hij was erg aan zijn schatten gehecht en had bedacht om ze ook na zijn dood mee te laten begraven in zijn graf. Zo kon hij ze meenemen naar zijn volgende leven.
Bescherm de schatten!
Keizer Qin was alleen best bang dat bandieten zijn schatten zouden komen stelen. Hij bedacht daarom een plan: als hij om zijn graf een leger zou kunnen neerzetten, dan zou dat leger de boeven wel kunnen afschrikken! Maar wie zou er elke dag bij zijn graf op de uitkijk willen staan? Zou hij niet veel beter nepsoldaten kunnen gebruiken die er van een afstand heel erg echt uit zouden zien? Het leek hem een goed plan. Hij liet 9099 soldaten van klei maken. De soldaten waren net zo groot als echte mannen en zouden de bandieten af kunnen schrikken.
De keizer wees 700.000 mannen aan om hem te helpen om de soldaten van klei te maken. Natuurlijk moest er ook een dorp worden gebouwd voor het leger en moest het allemaal zo echt mogelijk lijken. Bovendien moesten er ook allemaal kamers worden gebouwd om de schatten in te kunnen bewaren. Toen de mannen gingen tellen, bleek dat de keizer zoveel schatten had dat hij 40 kamers nodig zou hebben om al zijn schatten kwijt te kunnen.
Verborgen graf
Toen het af was bouwden de mannen er een bos omheen. Op die manier werd het moeilijk om het grafdorp van de keizer te vinden. Het werd herfst, winter en toen weer zomer. Niemand vond het graf van de keizer. Zo lag het er 10 jaar, 100 jaar, 1000 jaar, nee… zelfs 2000 jaar voordat iemand het grafdorp vond. In de tussentijd werd het dorp bedekt met een dikke laag zand en groeide er gras overheen. Logisch dat niemand het meer kon vinden!
Wat is dat?!
Pas in 1974 ontdekten Chinese boeren van de stad Xian een stukje van het dorp. Ze waren aan het graven in het zand en zagen ineens een kleien soldaat onder het zand liggen. Toen ze verder gingen met graven ontdekten ze nog veel meer! Ze vonden soldaten van klei, paarden van klei, en natuurlijk ook de wapens en de schatten van de keizer. Ze noemden het daarom het “terracotta leger van Xian”. Xian, naar de stad waar het leger ligt. En terracotta, omdat dit de naam is van de klei die ze hebben gebruikt om de soldaten te maken.
Is er nog meer?
En weet je wat nu zo spannend is aan dit verhaal? Zelfs nu hebben de mensen nog niet alles gevonden! Er zijn dus nog veel meer schatten die ergens moeten liggen. Het duurt lang voordat ze alles kunnen vinden. Omdat de mensen bang zijn om schatten kapot te maken bij het opgraven, stoffen ze het hele dorp beetje voor beetje af. En je kunt je voorstellen: dat duurt heel erg lang!
